خبرنگارزن مستقل
این سایت به آزادی بیان احترام میگذارد و در چارچوب قانون ،اخلاق و نظام اسلامی گام برمیدارد.خبرنگارزن مستقل
این سایت به آزادی بیان احترام میگذارد و در چارچوب قانون ،اخلاق و نظام اسلامی گام برمیدارد.فرانسه: حمله به دفتر نشریه طنز با 12 کشته
به گزارش عصر ایران، این حمله به دفتر مجله (هفته نامه) طنز" شارلی ایبدو " در پاریس صورت گرفت.
مهاجمان که صورت خود را پوشانده بوده اند بعد از اقدام تروریستی با دو دستگاه خودرو متواری شدند.
فرانسه یکی از کشورهای عضو ائتلاف ضد داعش است که علیه مواضع این گروه در عراق و سوریه حملات هوایی انجام می دهد. داعش پیشتر تهدید کرده است علیه کشورهای عضو ائتلاف ضد داعش عملیات تروریستی انجام خواهد داد.
تلویزیون" itele" فرانسه اما در گزارش خود از این حادثه اعلام کرده مهاجمان سه فرد نقاب دار بوده اند.
براساس فیلم منتشر شده از این حمله نیز یکی از مهاجمان مسلح می گوید که انتقام پیامبر اسلام را گرفتیم.
طبق اعلام رسانه های فرانسه در این حادثه 12 نفر کشته و دستکم 5 تن زخمی شدند. این شدید ترین حمله تروریستی در شهر پاریس در دهه های گذشته به شمار می رود.
رسانه های فرانسوی از حضور فرانسوا اولاند رییس جمهور فرانسه و وزیر کشور در محل حادثه خبر داده اند. اولاند در اظهاراتی گفته است این حادثه "توحش شدید از سوی تروریست های بزدل "بوده است.رییس جمهور فرانسه افزود که در روزهای اخیر چندین حمله تروریستی در این کشور کشف و خنثی شده است.
این حمله در شرایطی صورت گرفته است که در هفته های گذشته در کشورهای آلمان و سوئد تظاهرات اعتراضی و حملات نگران کننده ای به مهاجران مسلمان صورت گرفته است و احتمال افزایش تنش های قومی و مذهبی در اروپا افزایش یافته است.
نزدیک به 50 میلیون نفر از جمعیت ساکن در محدوده اتحادیه اروپا را مسلمانان تشکیل می دهند.
مهمترین تحولات مربوط به این حادثه این گونه است:
- هزاران نفر از مردم در حالی که شمع در دست داشتند در میدان جمهوری پاریس تجمع کردند و یاد قربانیان این حادثه به ویژه 4 کاریکاتوریست را گرامی داشتند.
- پلیس فرانسه اسامی افراد مظنون به دست داشتن در این حمله را منتشر کرد.
- پلیس فرانسه اعلام کرد سه مهاجم مسلح به دفتر نشریه طنز در پاریس دو برادر به نام های سعید کواشی 34 ساله و شریف کواشی (32 ساله) و نفر سوم حمید مراد (18 ساله) هستند.
- منابع آگاه گفته اند که یکی از مهاجمان به نام حمید مراد چهارشنبه شب خود را تسلیم نیروهای امنیتی کرد.
ادامه دارد ...
انتصاب سرپرست شرکت ملی دخانیات
در گفت‌وگو با ایسنا تایید شدانتصاب سرپرست شرکت ملی دخانیات
پس از استعفای معصوم نجفیان از مدیرعاملی شرکت دخانیات در هفته‌های گذشته، سرانجام نعمت‌الله شهبازی سرپرست شرکت ملی دخانیات شد.
به گزارش خبرنگار ایسنا، چندی پیش مدیرعامل پیشین شرکت دخانیات طی نامه‌ای به وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از سمت خود استعفا کرد که البته برخی خبرها حاکی از عدم موافقت علی ربیعی با این استعفا بود.
با توجه به اینکه وزیر صنعت، معدن و تجارت با صدور احکامی عبدالحمید رحمانی خلیلی و سیاوش افضلی را به عنوان نماینده وزارتخانه در سهام عدالت منصوب منصوب کرده بود، در آن زمان عده‌ای علت استعفای نجفیان را منصوب کردن عبدالحمید رحمانی خلیلی به عضویت هیات مدیره این شرکت با حکم وزیر صنعت دانستند که البته این موضوع در حد ادعا باقی ماند و توسط شخص یا منبع رسمی تایید نشد.
اکنون نعمت الله شهبازی، قائم مقام صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد با حفظ سمت از امروز صبح - سه‌شنبه - کار خود را به عنوان سرپرست شرکت دخانیات ایران آغاز کرد.
وی در گفت‌وگو با ایسنا این خبر را تایید کرد و از برگزاری مراسم تودیع مدیر عامل قبلی و معارفه خود در صبح امروز خبر داد.
شهبازی پیش از این مدیر روابط عمومی و عضو هیات مدیره بورس کالا و مدیر مسئول روزنامه گل نیز بوده است.
به گزارش ایسنا، در حال حاضر 55 درصد سهام شرکت دخانیات ایران متعلق به صندوق بازنشستگی فولاد زیر نظر وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، 40 درصد شرکت سرمایه گذاری سهام عدالت استان خراسان رضوی و شرکت سرمایه گذاری سهام عدالت کرمانشاه و پنج درصد سهام ترجیحی کارکنان است.
آدمی که برفی نبود
سکینه نوری تیرتاشی
باران روی پالتوی مشکی رنگ مرد که روی پل کابلی راه می رفت و چترش را مثل همیشه جا گذاشته بود و دستهایش را به جیب هایش کوک کرده بود همان دست هایی که با آن پرونده های جعلی سازمانش را ساخته و اعداد را جابجا کرده بود.
درست بود که قلب مهربانی نداشت اما آنقدر ها هم بی وجدان نبود که دستکاری حسابهای سازمانش او را آزار ندهد.سرمای اول سال و چراغهایی که از دور دست سوسو می زدند و صدای موسیقی پیچیده در شهر و شادی دیگران او را به خود نمی آورد .
تعطیلات آخر سال را جایی نمی رفت کسی هم در خانه منتظرش نبود جز مادر پیرش که خدمتکاری به کارهای روزانه اش می رسید.همه ساعتهای روز را کار می کردو فراغت از آن او را می آزرد نمی داند چندین سال از این منوال می گذرد اما این را خوب می داند که همیشه هم اینطور نبود .
از آن زمان که مراقب طرز اصلاح موها و شیک پوشی محل کار بود سالها می گذشت آدم کم حرفی بود و هیچ وقت توی کاری که به او ربطی نداشت دخالتی نمی کرد چهار سال متوالی بود که به عنوان کارمند نمونه سازمانش از مدیر عامل هدایا و پاداشهای زیادی گرفته بود و کارآمدی و فعالیت محیط کارش بر هیچ یک از همکاران و کارکنان سازمان پوشیده نبود .
اما زمانی که مدیر عامل پا به سن گذاشته از دنیا رفت مدیریت تغییر کردو دخالت و دست بردن در حسابهای شرکت شروع شد بارها اعلام کرد که به خاطر وظایف کاری اش به این خواستها تن نمی دهدو حسابها را برای دادن مالیات کمتر دستکاری نمی کند اما هرگز عکس العملی را از طرف کارفرمایش نمی دید.
ماهی گذشت و سیاستهای کاری سازمان آزارش می داد چند جلسه با روانشناس سازمانی که از دوستان دیرین دوران کودکی اش بود جلسه مشاوره گذاشت و با خود عهد کرد که تصمیم مناسبی برای کارش بگیرد.فردای آن روز که روی میز کارش رفت توی اتاق کار آموزی آمده بود که اختیارات زیادی داشت و اجازه داشت همراه با او اسناد مالی سازمان را کنترل کند .همان لحظه بود که پالتوی مشکی رنگش را برداشت و یقه آبی رنگ لباس خود را مرتب کرد و نامه ای را نوشت و روی میز گذاشت و وسایل شخصی اش را برداشت و محل کارش را ترک کرد.
خیابان پر از صدای موسیقی آخر سال بود و فروشگاهها مملو از خریدارانی که اجناس حراج زده را ورچین می کردند .دو خیابان عبور کرد گوشی اش زنگ خورد به صفحه اش نگاه کرد مدیر عامل جدید بود گوشی را چرخاند و به یاد دوران جوانی که ورزشکار خوبی بود با تمام قدرت آن را توی رودی انداخت که از مرکز شهر زیبای برف گرفته اش رد می شد دیگر به آن گوشی احتیاج نداشت ترجیح می داد بعد از این همه سال کار کردن وجدان کاری اش را لکه دار نکند .
کنار پل دختر کوچکی صدایش زد کسی که آدم برفی می ساخت و قدش به آن نمی رسید تا دماغ هویجی اش را جابجا کند مرد او را در آغوش گرفت و هویج را چسباند و به سالهای دوری رفت که همیشه آدم برفی خیابانشان را می ساخت و برایش قلب هم می گذاشت همانجا که دختر همسایه همیشه قلب آدم برفی را با کامواهای مادر بزرگش می بافت یاد آن روزها بخیر یاد آن روز و مردی که آدم برفی نبود .
دو انتصاب وزیرصنعت درشرکت دخانیات ایران
دو انتصاب وزیرصنعت درشرکت دخانیات ایران
محمدرضا نعمت زاده وزیر صنعت،معدن و تجارت دراحکام جداگانه ای «عبدالحمید رحمانی خلیلی» مدیرعامل اسبق شرکت دخانیات ایران و «سیاوش افضلی» معاون بازرگانی و اقتصادی شرکت دخانیات را به عنوان عضو هیات مدیره شرکت دخانیات ایران و نماینده آن وزارت خانه در سهام عدالت منصوب کرد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین گفتنی است رحمانی خلیلی مدیر عاملی شرکت داروئی سبحان،معاونت وزیر صنایع و مدیرعامل سازمان صنایع دستی ایران و ریاست هیات مدیره و مدیر عامل شرکت دخانیات طی سالهای 1380 تا 1384 را در سابقه کاری خود دارد.
سیاوش افضلی نیز در پرونده کاری خود سابقه مدیریت مبارزه با قاچاق و معاونت بازرگانی و اقتصادی شرکت دخانیات ایران را دارد.
اینجا کسی غرق می شود
سکینه نوری تیرتاشی
این داستان دختری است که روزها را کار می کندو شبها زیر سقف خانه پدری اش آرزو می کارد و برای آینده ای بهتر دست و پا می زند و هر روز آفتاب را از پشت پنجره به انزوا نشسته اش صدا می کند و با کیفی پر از امیدهای تکراری روی شانه اش به سوی خیابان قدم برمی دارد و لبخند اجباری را به مشتریانش هدیه می کند.
سی و چند سال سن داشت وقتی زیاد ناراحت می شد از هوش می رفت و کف از دهانش بیرون می آمد همسایه ها می گفتند به خاطر سختی هایی است که در خانه پدری اش می کشد و توان روحی اش را از دست داده است.
سال اول دانشگاه بود که پسری از او خواستگاری کردو قرار ازدواج گذاشت همان روز قرار پدر افتادو مرد و تنها چیزی که از یاد رفت قرار ازدواج او بود .
از ماترک چیزی نمانده بود جز بدهی های خانه ای که پدر بعد از چهل سال زندگی خریده بود و او به ناچار برای گذران مخارج زندگی اش کار می کرد و ظرافت دستهایش را از یاد می بردو زیبایی ناخن هایش را فراموش می کرد.
می دانست عشق فصلی ندارد اما گویی فصل عاشقی اش در زمستان جا مانده بود همان زمستان برف گرفته ای که انگارهر گز تمام نمی شد.آنقدر ها رویش باز نبود که در محیط کارش بدنبال کسی برای خود بگردد و کسی هم اگر سراغش را می گرفت مادر خواهر های بی دست و پا ترش را نشان می داد زیرا همیشه فکر می کرد ملیحه از پس زندگی خود که کم است از پس زندگی تمام خانواده بر می آیدو چندرقاز حقوقش می تواند آبروی خانواده را حفظ کند .
فشارمالی رویش آنقدر زیاد بود که نمی توانست برای خودش زندگی مستقلی را ایجاد کند پس با تمام نا چاری هایش می سوخت و می ساخت .
روزها را زیر همه فشارهای کاری اش دوام می آورد و هر گاه نرسیدن ها روحش را می جوید به ساحل می رفت و به آبی نیلگون آن خیره می شد .کنار ساحل می ایستاد و نسیم شبانه اش را با تمام وجود حس می کرد و به چراغ لنج هایی که انتهای دریا روی آب می رقصیدند نگاه می انداخت.
موج زیر پاهایش را می خاراندو چراغ گردان فانوس دریایی روی صورتش می لغزید پاهایش را توی آب انداخت و سردی آب را چشید .سوزنی به پشتش فرو رفت نگاهی به تنش انداخت تور سفیدی دور آن را گرفته بود و دختری لباس عروس را اندازه می کرد و دورش را مدل های فراوان همان لباس ها پر کرده بودند توی آینه قدی نگاهی کردو خندید تاج را برداشت و روی سرش گذاشت چقدر با این لباس زیبا بود .به اطرافش نگاه کرد تا ببیند با چه کسی برای انتخاب لباس عروسش آمده است شاید این بار برف های تکیده از رو ی زندگیش آب شده بودند و حالا دیگر برای خودش زندگی می کرد.
خوب که نگاه کرد تمام اطرافش را آب گرفته بود و حباب های زیادی از دهانش خارج می شد و به سطح آب می رفت راحت می توانست جلبک های بسته شده زیر دریا را ببیند و ماهی های ریزی که دور پایش می چرخیدند و به منجق های لباس عروسش نوک می انداختند را تشخیص دهد.
نمی دانست خواب است یا بیدار ناگهان دستی را دور گردنش احساس کرد که او را بالا می کشید به خود آمد ماهیگیری را دید که دوستانش را صدا می زند و از آنان کمک می خواهد و می گوید بیایید اینجا کسی دارد غرق می شود یک دختر جوان است بیایید. به تنش که نگاه کرد دیگر لباس عروسی را ندید.