محمدعلی سپانلو درگذشت

فرهنگ > ادبیات - محمدعلی سپانلو شاعر، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و مترجم سرشناس ایرانی زندگی را بدرود گفت.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، شاعر شهر تهران از روز سه‌شنبه 15 اردیبهشت در پی ناراحتی ریوی و تنفسی در بخش ICU بستری شده‌ بود.

محمدعلی سپانلو متولد 29 آبان‌ماه سال 1319 در تهران بود. خافظه درخشانش در تمام این سال‌ها باعث شده بود تا او علاوه بر فعالیت‌های ادبی و هنری منبعی دقیق برای مرور اتفاقات فرهنگی و هنری و نقش افراد در رویدادهای مختلف باشد.

«رگبارها»، «پیاده‌روها»، «سندباد غایب»، «هجوم»، «نبض وطنم را می‌گیرم»، «خانم‌زمان»، «تبعید در وطن»، «ساعت امید»، «خیابان‌ها، بیابان‌ها»، «فیروزه‌ در غبار»، «پاییز در بزرگراه»، «ژالیزیانا»، «کاشف از یادرفته‌ها» و «قایق‌سواری در تهران» از مجموعه‌ شعرهای این شاعرند.

توجه به اوزان نیمایی و استفاده از فضاهای مدرن شهری از جمله ویژگی‌های شعری این شاعر بود. توجه او به زادگاهش تهران باعث شده بود تا از او به عنوان شاعر تهران نام ببرند.

او فارغ‌التحصیل دانشکده حقوق دانشگاه تهران، و از نخستین اعضای کانون نویسندگان ایران بود. روایت او از شکل گیری کانون نویسندگان باعث شده بود تا در این‌سال‌ها مجادلات قلمی مختلفی با شاعران و نویسندگانی چون رضا براهنی پیدا کند.(اینجا)

سپانلو با نگارش مقالات و کتاب‌های مختلف می‌کوشید تا ادبیات معاصر و پیشرو ایران را معرفی کند. کتاب «نویسندگان پیشرو ایران» یکی از آثار او بود که دربرگیرنده نمونه‌های درخشان داستان نویسی ایران از نگاه سپانلو به همراه معرفی و بررسی آثار نویسنده‌های این داستان‌ها بود.
او نشان شوالیهٔ نخلِ (لژیون دونور) آکادمیِ فرانسه و جایزهٔ ماکس ژاکوب را در زمان حیاتش دریافت کرده بود.

همچنین ترجمه‌ «آن‌ها به اسب‌ها شلیک می‌کنند» نوشته‌ هوراس مک‌کوی، «مقلدها» نوشته‌ گراهام گرین، «شهربندان» و «عادل‌ها» نوشته‌ آلبر کامو، «کودکی یک رییس» نوشته‌ ژان پل سارتر، «دهلیز و پلکان»، شعرهای یانیس ریتسوس و «گیوم آپولینر در آیینه‌ آثارش» - شعرها و زندگی‌نامه‌ گیوم آپولینر - از دیگر آثار منتشرشده‌ او هستند.

او علاوه بر فعالیت در حوزه ادبیات در فیلم «آرامش در حضور دیگران» به کارگردانی ناصر تقوایی به عنوان بازیگر حضور داشت. از این فیلم در کنار فیلم‌های «قیصر» ساخته مسعود کیمیایی و «گاو» ساخته داریوش مهرجویی به عنوان آغاز کنندگان موج نوی سینمای ایران نام برده می‌شود.

تو ساعتی تو چراغی تو بستری تو سکوتی 
چگونه می توانم 
که غایبت بدانم 
مگر که خفته باشی در اندوه هایت 
تو واژه ای تو کلامی تو بوسه ای تو سلامی 
چگونه می توانم که غایبت بدانم 
مگر که مرده باشی در نامه هایت 
تو یادگاری تو وسوسه ای تو گفت و گوی درونی
چگونه می توانی که غایبم بدانی
مگر که مرده باشم من در حافظه ات 
بهانه ها را مرور کردم 
گذشته را به آفتاب سپردم 
به عشق مرده رضایت دادم 
یعنی 
همین که تو در دوردست زنده ای 
به سرنوشت رضایت دادم

خبرنگار مستقل:در گذشت این شاعر بزرگ را به جامعه ادبی تسلیت می گوییم روحش شاد یادش گرامی.