خبرنگارزن مستقل

این سایت به آزادی بیان احترام میگذارد و در چارچوب قانون ،اخلاق و نظام اسلامی گام برمیدارد.

خبرنگارزن مستقل

این سایت به آزادی بیان احترام میگذارد و در چارچوب قانون ،اخلاق و نظام اسلامی گام برمیدارد.

وزیر علوم: مجوز دانشگاه احمدی‌نژاد اعتبار ندارد

وزیر علوم، تحقیقات و فناوری با بیان اینکه شورای مشورتی اساتید رئیس دانشگاه تهران را انتخاب می‌کند، گفت: این شورا هنوز تصمیمی نگرفته است.

 به گزارش خانه ملت، رضا فرجی‌دانا درباره معتبر نبودن مجوز دانشگاه ایرانیان (دانشگاه احمدی نژاد)، گفت: مجوز این دانشگاه از نظر وزارت علوم اعتباری ندارد.

وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، با یادآوری انتخاب رئیس دانشگاه تهران در شورای مشورتی اساتید، گفت: تاکنون این شورا گزینه‌ای را مطرح نکرده است.

او ادامه داد: به طور حتم انتخاب رئیس دانشگاه تهران با نظر شورای مشورتی اساتید و معرفی وی به وزارت علوم صورت خواهد گرفت.

وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، با تکذیب انتخاب الهه کولایی به عنوان گزینه پیشنهادی برای ریاست دانشگاه تهران، گفت: شورای مشورتی اساتید هنوز تصمیمی نگرفته و گزینه مورد نظر خود را نیز به وزارت علوم معرفی نکرده است.

اعلام مهلت معرفی مشمولان خدمت سربازی

تمام مشمولان غایب و غیرغایب متولد سال های 1355 تا 1375 باید در سال جاری وضعیت خدمتی خویش را با توجه به مهلت های تعیین شده مشخص کنند.

به گزارش پایگاه خبری پلیس، افرادی که قبل از ورود به سن مشمولیت ترک تحصیل کرده و یا فارغ التحصیل شده اند، از اول ماهی که وارد سن 18 سالگی تمام می شوند به مدت شش ماه مهلت داشته تا وضعیت خدمتی خویش را مشخص کنند.

براساس این گزارش، دانش آموزان، دانشجویان و طلاب علوم دینی مشمول که دارای معافیت تحصیلی بوده و برابر سقف سنوات تعیین شده، مشغول تحصیل هستند، در صورت ترک تحصیل، انصراف، اخراج و یا فراغت از تحصیل باید حداکثر ظرف یکسال از تاریخ انصراف، ترک تحصیل وضعیت خدمتی خود را مشخص کنند.

متعهدین خدمت در نیروهای مسلح یا دستگاه های دولتی که قبل از اتمام تعهد به هر دلیل از خدمت رهایی می یابند، حداکثر شش ماه مهلت داشته تا برای انجام مابقی خدمت دوره ضرورت، خود را معرفی کنند.

مشمولانی که معافیت موقت پزشکی و یا کفالت دریافت کرده اند، پس از انقضای مدت اعتبار آن، باید طی یک ماه برای تجدید رسیدگی خود را معرفی کنند.

در صورتیکه مشمولان در مهلت های تعیین شده وضعیت خدمتی خود را مشخص نکنند، مشمول غایب شناخته شده و ضمن محرومیت از تسهیلات مربوط به معافیت های ذکر شده در قانون، برابر مقررات وظیفه عمومی و ماده 58 قانون خدمت وظیفه عمومی اضافه خدمت برای آنان لحاظ می شود.

سبد کالا تعهد دیگری بر دوش بودجه عمومی


انتظار می رفت دولت روحانی ، با بهبود تدریجی وضعیت اقتصادی ، معضل یارانه نقدی را اندک اندک حل کند ، نه این که تعهد دیگری بر دوش بودجه عمومی به نام سبد کالا بنهد. لا اقل ، برای این که مشکل در آینده قابل مدیریت باشد ، ای کاش دولت برای سبد کالا ، سقف زمانی مشخص می کرد و می گفت: چون الان به خاطر فاز دوم ، مردم تحت فشار هستند ، این طرح به مدت مثلاًٌ یک سال اجرا می شود.
عصرایران ؛ جعفرمحمدی - مردم ایران داشتند زندگی خودشان را می کردند که ناگهان طرح هدفمندی یارانه ها به میان آمد. اصل طرح، البته بسیار خوب بود: یارانه باید هدفمند می شد تا حق به حقدار برسد و مصرف در کشور نیز بهینه شود.

پیشتر البته تلاش هایی در این زمینه شده بود تا قیمت ها واقعی و یارانه ها ، اندک اندک حذف شوند.  از زمان دولت هاشمی و سپس در دوران خاتمی ، قیمت بنزین را سالانه 10 درصد گران می کردند تا بی آن که فشاری به مردم وارد شود ، در یک بازه زمانی چند ساله ، اندک اندک ، قیمت ها واقعی شود.

اما در سال 84 ، مجلس اصولگرای هفتم ، "طرح تثبیت قیمت ها" را بر اقتصاد ملی تحمیل کرد و افزایش تدریجی متوقف شد. حداد عادل ، رئیس مجلس وقت، در آن زمان از این طرح به عنوان عیدی مجلس به مردم یاد کرد و گفت: هر کس از کنار ماشین من رد می شود، به خاطر این طرح تشکر می کند.

ناگهان اما همه چیز عوض شد و طرح هدفمندی یارانه ها ظاهر شد. قیمت ها که قبل از آن با رشد اندک سالانه افزایش می یافتند در این طرح افزایش جهشی یافتند. قیمت بنزین که به ازای هر لیتر 100 تومان بود ، در مرحله سهمیه بندی و هدفمندی ، ناگهان 400 تومان شد و قیمت آزادش نیز سر به 700 تومان زد.

دولت در قبال این گرانی انفجاری، یارانه نقدی را پیش کشید و با دادن 45500 تومان به هر ایرانی ، کوشید در دخل و خرج خانوارها ، ایجاد تعادل کند اما نشد که نشد!

مردم داشتند زندگی شان را می کردند و افزایش تدریجی قیمت ها هم در اقتصاد ملی و معیشتی مردم، مساله ای قابل پیش بینی و قابل تدبیر بود هر چند که گرانی همواره مردم را می آزرد و همچنان هم می آزارد.

ماجرای یارانه نقدی اما قوز بالای قوز شد. از یک طرف ، منابع دولت که باید صرف ساختن کشور می شد را هدر داد و از طرف دیگر ، دردی از مردم دوا نکرد چه آن که اکثر مردم ، بیش از آنچه می گرفتند ، در قالب قبض های برق و آب و گاز و ... باز می گرداندند.

اگر افزایش قیمت ها ، به همان صورت تدریجی پیش می رفت ، ولو آن که سرعتش را هم اندکی بالا می بردند ، هدفمندی یارانه ها ، هر چند در زمانی طولانی تر ، اما با تلفات کمتری سر و سامان می یافت و نیازی هم نبود که بخش عمده ای از پول کشور را خرد کنند و یارانه بدهند و دست مردم را به سوی دولت دراز نمایند.
این ، بدترین وضعیت برای توسعه اقتصادی و رشد دموکراسی در یک کشور است که همه مردم مستمری بگیر دولت باشند.

یارانه نقدی اشتباه تاریخی و راهبردی دولت قبل بود و خاری در گلوست که نه می توان فرو بردش و نه آن را در آورد.

این اشتباه ، اما در دولت کنونی هم به نوع دیگری در حال تکرار است و آن ، "توزیع سبد کالا" ست. البته اگر قرار باشد که بین توزیع پول و توزیع کالا، یکی را انتخاب کنیم ، با توجه به تورم زا بودن پول نقد ، کالا ، حتماً گزینه بهتری است اما اصل قضیه زیر سوال است. اگر احمدی نژاد با توزیع پول ، دچار اشتباه شد ، روحانی هم با توزیع کالا همان خطا را تکرار می کند.
البته در اصل کمک به فقرا شکی نیست و باید تقویت هم بشود ولی این که هر دو ماه یک بار ، در سطح عمومی ، روغن و برنج و تخم مرغ توزیع کنند، اساساً چه نفعی دارد؟
احمدی نژاد ، تعهدی به نام یارانه نقدی برای دولت ایجاد کرد و حالا که خودش هم نیست ، این تعهد دامنگیر دولت است و دولت جایگزین ، با خواهش و التماس از مردم می خواهد که انصراف دهند. سبد کالا هم ، در فردایی نه چندان دور ، همین وضعیت را خواهد داشت و همین دولت یا بعدی، برای حذف آن ، دچار مشکل خواهد بود.

انتظار می رفت دولت روحانی ، با بهبود تدریجی وضعیت اقتصادی ، معضل یارانه نقدی را اندک اندک حل کند ، نه این که تعهد دیگری بر دوش بودجه عمومی به نام سبد کالا بنهد. لا اقل ، برای این که مشکل در آینده قابل مدیریت باشد ، ای کاش دولت برای سبد کالا ، سقف زمانی مشخص می کرد و می گفت: چون الان به خاطر فاز دوم ، مردم تحت فشار هستند ، این طرح به مدت مثلاًٌ یک سال اجرا می شود.

و پایان سخن این که: کار دولت ها ، تدبیر امور و توسعه زیرساخت هاست تا خود مردم بتوانند در بستری که فراهم شده ، زندگی خود را با عزت و آبرومندی تأمین کنند و در این میان ، اگر نیازمندی هم بود ، دولت و مردم کمکش کنند ، نه این که دولت نفت بفروشد و از مردم پول بگیرد و بعد آن را به قسمت های مساوی تقسیم یا به مرغ و تخم مرغ تبدیل کند و پخش نماید. دولت ، نه بانک است و نه تعاونی مصرف. دولت ، دولت است.

آخرین خبرها از هواپیمای ناپدید شده مالزی

کارشناسان استرالیا و آمریکا روز چهارشنبه تایید کردند که سیگنال های دریافت شده توسط تیم های جستجو در جنوب اقیانوس هند از یک دستگاه ساخت انسان بوده و صداهای طبیعی دریا نیست.

به گزارش ایرنا، مارشال آنگوس هوستون وزیر سابق دفاع استرالیا و رییس مرکز هماهنگی عملیات جستجوی پرواز ام.اچ 370 در این کشور به خبرنگاران گفت که کارشناسان استرالیا و تولیدکننده جعبه سیاه در آمریکا تایید کرده اند که سیگنال های 33 ممیز 31 هرتز دریافت شده توسط کشتی های جستجوگر ناشی از یک جعبه سیاه هواپیما بوده است.

وی گفت که با این حال نمی توان تایید کرد که این علایم از جعبه های سیاه پرواز ناپدید شده ام.اچ 370 خطوط هوایی مالزی است.

همزمان با نزدیک شدن به پایان عمر باتری جعبه سیاه این هواپیما تیم جستجوی بین المللی تلاش خود را بر یافتن این جعبه که می تواند راز پرواز ام.اچ 370 را بگشاید متمرکز کرد.

جستجوگران درست در ساعات پایانی عمر باتری جعبه سیاه اطلاعاتی مبنی دریافت علایمی از این جعبه منتشر کردند که احتمال می رد مربوط به این پرواز باشد.

دریافت شش نوبت علایم توسط کشتی های چینی و استرالیایی در آبهای نزدیک شهر پرت استرالیا به عنوان نقطه امیدی برای یافتن هواپیمای مالزی اعلام شده است.

کشتی استرالیایی سپر اقیانوس ساعت چهار و 27 دقیقه و 22 و 17 دقیقه روز گذشته نیز توانست این علایم و فرکانس ها را ثبت کند.

رییس مرکز هماهنگی عملیات جستجوی پرواز ام.اچ 370 در استرالیا در نشست خبری که شبکه ای.بی سی این کشور آن را پخش کرد، گفت که این سیگنال برای نخستین بار به مدت پنج دقیقه و 32 ثانیه و در مرتبه دوم هفت دقیقه دریافت شده است.

کشتی سپر اقیانوس روز یکشنبه نیز دو سیگنال دریافت کرده بود. کشتی چینی نیز این سیگنال ها را روز جمعه و شنبه دریافت کرده بود.

معمای ناپدید شدن پرواز ام.اچ 370 مالزی که 17 اسفند ماه حدود 41 دقیقه پس از برخاستن از باند فرودگاه بین المللی کوالالامپور و در مسیر پکن از صفحه رادارها ناپدید شد، افکار عمومی جهان را سخت به خود مشغول کرده است.

این پرواز ساعت 41 دقیقه بامداد به وقت محلی هشتم مارس (17 اسفند 92) با227 مسافر و 12 خدمه از باند فرودگاه برخاست و ساعت یک و یک دقیقه در ارتفاع 11 هزار متری زمین قرار گرفت.